جنگ میان ایران و عراق نتیجه توافق شوروی و آمریکا برای تضعیف قوای نظامی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت و آمریکا با تحمیل کردن جنگ به ایران بیشترین حمایت را از صدام حسین رئیسجمهور عراق کرد. گفته میشود که جنگ میان کشور ایران و عراق یک جنگ نیابتی در دوران جنگ سرد مابین دو قدرت جهانی آمریکا و شوروی بود اما واقعیت چیز دیگری است بلکه بنا به اطلاعات غیررسمی، ایالات متحده آمریکا و شوروی قبل از شروع جنگ ایران و عراق، توافقی در این رابطه انجام دادند؛ بهعبارتدیگر در این توافق دو قدرت جهانی یعنی آمریکا و شوروی توافق کردند تا در خاورمیانه جنگی بین ایران و عراق به مدت حدود 10 سال شکل گیرد. همانگونه که پیداست کشور عراق جزو بلوک شرق یا همان شوروی و کشور ایران (پیش از انقلاب) جزو بلوک غرب یا همان آمریکا قرار داشت؛ بنابراین اتحادیه جماهیر شوروی معتقد بود که چنانچه عراق در جنگ مقابل ایران پیروز شود، ایران نیز جزو کشورهای متعلق به بلوک شرق قرار میگیرد. اتحاد جماهیر شوروی از یکسو به دنبال فروش تسلیحات نظامی به عراق و کسب درآمد فراوان از این طرق و از سوی دیگر سیاستمداران شوروی در جنگ میان ایران و عراق به دنبال شکست نظام اسلامی ایران بودند تا از این رو بتوانند قدرت و روحیه 60 میلیون مسلمان روسیه را تضعیف کنند تا از قدرت مسلمانان در روسیه جلوگیری کنند. همچنین باید گفت ارتش عراق در اوایل ج, ...ادامه مطلب
سياست امريكا در دوران جنگ ايران و عراق از عوامل مختلفي در دهه80 متاثر بود. اشغال سفارت امريكا در تهران، نگراني امريكا از همكاري شوروي با ايران و نفوذ كشورهاي عربي به ويژه عربستان در تصميمات سياسي امريكا در قبال جنگ ايران و عراق از جمله مواردي بودند كه به سياست اين كشور شكل ميدادند. در آغاز جنگ، سياست مداران امريكايي به علت موضوع اشغال سفارت امريكا، درباره تجاوز عراق به خاك ايران چندان حساسيت نشان نميدادند؛ و اين مسئله موجب شد در قطعنامههاي شوراي امنيت كه امريكا نقش عمدهاي در آن داشت، به درخواستهاي ايران توجه نشود. نماينده امريكا در شوراي امنيت سازمان ملل، در پاسخ به اعتراضات ايران نسبت به بي تفاوتي اين شورا براي تجاوز به خاك ايران گفت: ايران خود از قطعنامههاي شوراي امنيت تخلف كرده زيرا سفارت امريكا را در تهران اشغال كرده است. بخشي از نظاميان و سياست مداران امريكا در دوران جنگ ايران و عراق همواره از همكاري استراتژيك شوروي با ايران ابراز نگراني ميكردند و رابطه داشتن آمريكا با ايران را در مقابل شوروي، بسيار حياتي تلقي ميكردند. كميسيون تاور كه مامور رسيدگي به موضوع ايران كنترا بود، همكاري استراتژيك با ايران را در راستاي منافع ملي امريكا بيان كرد. در گزارش كميسيون تاور، آمده است كه مك فارلين در مي1986 (ارديبهشت سال 1365)، به پويندكستر، مشاور امنيت ملي وقت ريگان، گفته بود، , ...ادامه مطلب
1ـ انقلاب اسلامی و برهم خوردن معادلات سیاسی آمریکا در عراق: پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن 1357، مهمترین تحول سیاسی در تاریخ معاصر خاورمیانه و جهان اسلام به شمار میرود. پیروزی انقلاب به رهبری حضرت امام خمینی(قدس سره)، موجب سقوط رژیم ستمشاهی گردید و معادلات منطقهای را برای آمریکا برهم زد و خط بطلانی بر دکترین نیکسون و ژاندارمی ایران در منطقه کشید. در نتیجه، سیاست خارجی آمریکا در سه حوزه نظام بینالملل، نظام منطقهای خلیجفارس و نظام داخلی ایران دچار فروریختگی شد. ایالات متحده سعی داشت که از ایران به عنوان یک سد نفوذ در برابر اتحاد جماهیر شوروی و رژیم انقلابی و رادیکال منطقه (یمن ـ عراق) که منافع این کشور را به خطر میانداخت استفاده نماید و رژیم این وظیفه را برای آمریکا به خوبی انجام میداد. پیروزی انقلاب اسلامی از یک سو و خروج جمهوری اسلامی ایران در 5 فروردین 1358 از پیمان سنتو(1) از سوی دیگر، ضربه بزرگی بر سیاست خارجی آمریکا در رویارویی با شوروی وارد آورد. از دست دادن ایران برای آمریکا یک شوک بود که بر آمریکا تحمیل شد و صحنه سیاسی خاورمیانه را به ضرر آمریکا تغییر داد. 2ـ بحران گروگانگیری و قطع شدن روابط سیاسی ایران ـ آمریکا: ایالات متحده پس از انقلاب اسلامی سعی داشت به نوعی با ایجاد ارتباط با دولت موقت از طریق سیاست مداخله در امور داخلی، در نظام نفوذ کرده و انقلاب اسلامی را, ...ادامه مطلب